١ ـ  پیش از آشامیدن آب «بِسمِ ‏اللّه‏» و بعد از آن «الحَمدُللّه‏» بگوید. 

٢ ـ در روز، ایستاده آب بخورد.
٣ ـ به سه نفس آب بیاشامد.
۴ ـ پس از آشامیدن آب، حضرت امام حسین ـ علیه‏السلام ـ و خاندان و یاران او را یاد و قاتلان ایشان را لعن کند.

۵-  مستحب است آب را با دست راست بخورید، و آشامیدن آب با دست چپ مکروه است. در احادیث زیادی آمده است:

«غذا را با دست راست بخورید، آب را با دست راست بیاشامید، وقتی چیزی را می‌گیرید یا به کسی می‌دهید با دست راست عمل کنید؛ زیرا شیطان با دست چپ می‌خورد و می‌آشامد و می‌دهد و می‌گیرد.»

۶- مستحب است انسان آب جوشیده را برای خوردن انتخاب کند؛ زیرا امام صادق علیه‌السّلام در حدیثی فرموده است:

«آب جوشیده برای هر چیزی خوب است و هیچ ضرری ندارد

 آب نتیجه تغییرات طبیعی فرایندهایی است که به طور کل چرخه هیدرولوژیکی را تشکیل می دهند. این چرخه شامل تبخیر (بالا رفتن آب به هوا)، چگالش و تراکم (تشکیل ابرها)، نزولات آسمانی (باران، برف، تگرگ و طوفان)، جریان آب حاصل از بارندگی (آب باران که به منابع سطحی جریان می یابد) و نفوذ (نفوذ آب به زمین که منجر به تشکیل آبهای زیرزمینی می شود) می باشد. 
مولکول های آب همیشه در حال حرکت از یک مکان به مکان های دیگر هستند، گاهی اوقات در هوا به شکل بخار، گاهی اوقات به شکل مایع و گاهی اوقات به شکل یخ. بدون این چرخه، مردمان و بیشتر موجودات زنده نمی توانند در زمین زنده بمانند. 
آب در بسیاری از موارد به غیر از نوشیدن استفاده می شود مثلاً ما ازآب برای آشپزی و شستشو نیز استفاده می کنیم. 
از آنجایی که آب جدیدی در زمین نمی تواند شکل بگیرد، ما باید از آبی که هم اکنون در دسترس داریم، برای موارد دیگر دوباره استفاده کنیم. 
هر زمانی که آب را مصرف می کنیم، موادی جذب آب می شوند که آلوده کننده ها یا آلاینده ها نامیده می شوند . طی میلیون ها سال طبیعت مواردی را جهت حذف آلاینده ها از آب، همچنان که آب در چرخه خود در حال حرکت است، انجام داده است. با توجه به اینکه تمامی مردمان و موجودات زنده از آب استفاده می کنند، ما نمی توانیم منتظر طبیعت بمانیم که با حرکت کند خود، آب را پاکیزه کند. علاوه بر موارد فوق، بسیاری از مواد شیمیایی که استفاده می کنیم اکثراً وارد آب می شوند و آب را آلوده می کنند.

قران کریم در خلال داستان حضرت ایوب علیه السلام، به این شیوه درمانی تلویحا اشاره و آنرا تجویز کرده است.

ماجرا به اختصار از این قرار است که وی داراى اموال و فرزندان و امکانات بسیار بود و همواره خدا را سپاس مى‏گفت. شیطان به خداوند عرضه داشت که اگر ایّوب را شاکر مى‏بینى به خاطر نعمت فراوانى است که به او داده‏اى، اگر این نعمت‏ها از او گرفته شود او بنده‏ى شکرگزارى نخواهد بود.

خداوند به شیطان اجازه داد بر دنیاى ایّوب مسلّط شود. او ابتدا اموال و گوسفندان و زراعت‏هاى ایّوب را دچار آفت و بلا کرد امّا تأثیرى در ایّوب نگذاشت. سپس بر بدن ایّوب سلطه یافت و او چنان بیمار گشت که از شدّت درد و رنجورى اسیر بستر گردید، امّا با این حال از مقام شکر او چیزى کاسته نشد.

چون ایّوب از این امتحان سخت الهى به خوبى برآمد، خداوند دوباره نعمت‏هاى خود را به او بازگرداند و سلامت جسمش را بازیافت.( نک: تفسیر نمونه، ذیل آیه 43سوره صاد)؛ به این ترتیب که به وی فرمان داد که: ارْکُضْ بِرِجْلِکَ  هَذَا مُغْتَسَلُ  بَارِدٌ وَ شَرَاب ( پاى به زمین زن (زد و چشمه آبى پدید آمد، گفتیم) این آبى است سرد براى شستشو و نوشیدن (در آن شستشو کن و از آن بیاشام تا از هر درد و الم بیاسایى). 

اهل لغت (مغتسل ) را دو گونه معنا کرده اند:

1. آبی که در آن غسل کنند.2. محل شستشو

نکته اول:

اتصاف این آب به وصف" بارد" (خنک) می تواند اشاره ای باشد به خواص و تاثیر بیماری زدایی آب سرد، چنانکه یافته های پزشکی امروز نیز بر آن تاکید می ورزد.

نکته دوم:

از کلمه" شراب"(آشامیدنی) نیز می توان دریافت که علاوه بر شنا و پا کوبیدن در آب سرد، نوشیدن آن نیز می تواند دارویی شفابخش برای پاره ای برای بیماری های جسمی و پوستی باشد.