١ ـ  پیش از آشامیدن آب «بِسمِ ‏اللّه‏» و بعد از آن «الحَمدُللّه‏» بگوید. 

٢ ـ در روز، ایستاده آب بخورد.
٣ ـ به سه نفس آب بیاشامد.
۴ ـ پس از آشامیدن آب، حضرت امام حسین ـ علیه‏السلام ـ و خاندان و یاران او را یاد و قاتلان ایشان را لعن کند.

۵-  مستحب است آب را با دست راست بخورید، و آشامیدن آب با دست چپ مکروه است. در احادیث زیادی آمده است:

«غذا را با دست راست بخورید، آب را با دست راست بیاشامید، وقتی چیزی را می‌گیرید یا به کسی می‌دهید با دست راست عمل کنید؛ زیرا شیطان با دست چپ می‌خورد و می‌آشامد و می‌دهد و می‌گیرد.»

۶- مستحب است انسان آب جوشیده را برای خوردن انتخاب کند؛ زیرا امام صادق علیه‌السّلام در حدیثی فرموده است:

«آب جوشیده برای هر چیزی خوب است و هیچ ضرری ندارد

 زندگی رنگ غم می گیره میشه آزرده

                                           اگه آب نباشه باغ باغبوناخشک میشه وبی ثمر 

کسی دیگه به باغ هاسرنمیزنه حتی یک رهگذر

اگه آب نباشه زندگی خیلی دشواره

همه می میرن کسی بلدنیست چیه چاره

اگه آب نباشه نفس کشیدن میشه محال

اینایی که میگم یک حقیقت هست نه یک خیال

اگه آب نباشه همه اینایی که گفتم سرمون میاد

پس بیایدقدرنعمت خداروبدونیم خیلی زیاد

 راه کارهای مقابله با بحران آب

1)افزایش راندمان آبیاری (مثال:افزایش حدود 2 درصد راندمان آبیاری مقداری برابر 5/1 برابر حجم مفید سد زاینده رود در مصرف آب صرفه جویی در پی خواهد داشت)

2) استفاده از روشهای آبیاری مناسب(تحت فشار)

3)پوشش کانال های آبیاری

4)اصلاح نظام تخصیص آب بر اساس نیاز کشاورزی و مصرف شرب

5)اصلاح نظام قیمت گذاری

6)استفاده از پسابهای تصفیه شده

7)استفاده از آبهای شور

8)بها دادن به ارزش اقتصادی آب

9)حفاظت از منابع آب در برابر آلودگی

10)پایش و نظارت مستمر بر مصرف بهینه آب شرب و به حد اقل رساندن تلفات آب در تاسیسات آبرسانی و ارتقای مدیریت تقاضا.

آب ناجی زندگیست.

صرفه جویی در بخش کشاورزی تنها راه نجات از بحران آب است.

قطرات آب در طبیعت مانند قطرات خون در رگ هاست.

نجات آب هدیه ای به آیندگان است.

آب نایاب،آب کیمیای جاریست،آب مایه ی حیات کشاورزی.

نجات آب ، نجات زمین، نجات زندگی.

غربت خشکسالی و تجربه تلخ تشنگی ره آورد استفاده نادرست از منابع آب در کشوراست.

قطره قطره آب قطره قطره زندگی.

 آب نتیجه تغییرات طبیعی فرایندهایی است که به طور کل چرخه هیدرولوژیکی را تشکیل می دهند. این چرخه شامل تبخیر (بالا رفتن آب به هوا)، چگالش و تراکم (تشکیل ابرها)، نزولات آسمانی (باران، برف، تگرگ و طوفان)، جریان آب حاصل از بارندگی (آب باران که به منابع سطحی جریان می یابد) و نفوذ (نفوذ آب به زمین که منجر به تشکیل آبهای زیرزمینی می شود) می باشد. 
مولکول های آب همیشه در حال حرکت از یک مکان به مکان های دیگر هستند، گاهی اوقات در هوا به شکل بخار، گاهی اوقات به شکل مایع و گاهی اوقات به شکل یخ. بدون این چرخه، مردمان و بیشتر موجودات زنده نمی توانند در زمین زنده بمانند. 
آب در بسیاری از موارد به غیر از نوشیدن استفاده می شود مثلاً ما ازآب برای آشپزی و شستشو نیز استفاده می کنیم. 
از آنجایی که آب جدیدی در زمین نمی تواند شکل بگیرد، ما باید از آبی که هم اکنون در دسترس داریم، برای موارد دیگر دوباره استفاده کنیم. 
هر زمانی که آب را مصرف می کنیم، موادی جذب آب می شوند که آلوده کننده ها یا آلاینده ها نامیده می شوند . طی میلیون ها سال طبیعت مواردی را جهت حذف آلاینده ها از آب، همچنان که آب در چرخه خود در حال حرکت است، انجام داده است. با توجه به اینکه تمامی مردمان و موجودات زنده از آب استفاده می کنند، ما نمی توانیم منتظر طبیعت بمانیم که با حرکت کند خود، آب را پاکیزه کند. علاوه بر موارد فوق، بسیاری از مواد شیمیایی که استفاده می کنیم اکثراً وارد آب می شوند و آب را آلوده می کنند.

 در نیمه دوم قرن بیستم، منطقه خاورمیانه بحرانی ترین منطقه جهان در حال توسعه بوده است. بنظر می آید که بحرانهای متعددی آن مانند مشروعیت سیاسی، حدود و ثغور مرزها، رشد اقتصادی، بحران فلسفی در برخورد با غرب و بحران تأمین آب، این منطقه را همچنان بحرانی و در حال گذار حفظ کند. منطقه خاورمیانه که از نرخ رشد جمعیت قابل توجهی برخوردار است، با بحرانهای جدی اقتصادی روبروست و این در حالی است که برای بخشی از منطقه، ارتباط با جهان بیرون تنها از طریق تبادل کالا با نفت است و برای بخشی دیگر، فقر و وابستگی فزاینده وضعیت اجتماعی و اقتصادی را شکل داده است. تعدیل مشکلات متعدد اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و بین المللی این منطقه، چالشهای فراوانی را پیش روی نسل جدید و دولتمردان آینده فراهم آورده است. شاید روش عقلایی برخورد با انبوه مشکلات این منطقه بحرانی، ابتدا فهم ظرف جهانی، سپس برآورد مقدورات داخلی و نهایتاً سپردن مدیریت به نخبگان عاقلی باشد که توان فکری و سازماندهی انطباق ظرف جهانی با مقدورات داخلی را دارا باشند.

فهم دقیق پدیده ها و غیر سیاسی کردن فرآیند استنباط از جمله وظایف اندیشمندان، محققین و مراکز تحقیقاتی یک جامعه است. از این منظر، مرکز پژوهشهای علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه از ابتدای فعالیتهای علمی خود، در پی شناساندن چند بعدی پدیده های خاورمیانه ای و موشکافی پیرامون علل شکل گیری و عواقب احتمالی آن بوده است. فهم بحران آب در منطقه خاورمیانه و آشنایی با عواقب سیاسی و اقتصادی آن از جملۀ این موضوعات تحقیقاتی است که هم اکنون در این کتاب ارائه می گردد. امید است که این اثرچه برای جامعه علمی و دانشگاهی کشور و چه برای سیاستگذاران و دولتمردان، زاویه ای جدید از زوایای پیچیده منطقه خاورمیانه معرفی کرده و در پیشبرد اهداف و منافع جامعه و سیاست خارجی موثر واقع گردد.

برگرفته از  کتاب بحران حیات

 آب یک منبع حیاتی است که معمولا از محدودیت خاصی برخوردار است آب شیین موجود در محدوده جغرافیایی خاصی تقیبا ثابت و جوابگوی جمعیت محدودی است.

منابع آب مشروب اجتماعات را میتوان به سه دسته تقسیم نمود:
الف) منابع سطحی
آب‌هایی که در قالب آب باران، آب رودخانه، آب دیاچه های طبیعی، آب دیاچه ها یا سدهای ذخیره ای و قنوات در طبیعت موجود هستند و در صورتی که استحصال و بهسازی، نگهدای و بهره بردای آن‌ها با در نظر گرفتن ملاحظات اقتصادی و فنی مقدور باشد به عنوان منبع آب آشامیدنی انتخاب میشوند.
ب) منابع آب زیرزمینی
منابعی نظیر چشمه سارها، آب چاه های کم عمق، چاه های عمیق، چاه های جای و آب حاصل از کانال‌های ساخته شده منابع آب زیرزمینی را تشکیل میدهند.
ج) منابع آب شور
و بالاخره در شرایطی که هیچ کدام از منابع فوق جهت دستیابی به آب شیین مقدور نباشد سومین منبع عبارت خواهد بود از آب دیاها و دیاچه های شور یا آب‌های شور زیرزمینی.
اکثر اجتماعات شهی و روستایی ایران از منابع آب‌های زیرزمینی بهره بردای میکنند. در دو دهه اخیر چندین طرح بزرگ و متوسط انتقال آب‌های سطحی منابع دوردست نیز تهیه و اجراء شده است. منبع اصلی آب آشامیدنی شهرهایی مانند مشهد، شیراز، تبیز، بندر عباس، کرمانشاه، کرمان و بخشی از تهران از منابع آب زیرزمینی است. اغلب روستاهای ایران به روش سنتی و علمی لیکن بعضا غلط از آب زیرزمینی استفاده میکنند. انتخاب منبع آب آشامیدنی اجتماعات چه شهی و چه روستایی، کوچک یا بزرگ مبتنی است بر هزینه تهیه، تصفیه و توزیع آن. لازم است حداقل امکانات فنی اجرایی در حد معقول، وجود داشته باشد، پس با لحاظ نمودن جنبه اقتصادی و بهداشتی منابع احتمالی آب، شناسایی و از بین آن‌ها منبع مقرون به صرفه و مطمئن انتخاب گردد. در هر حال، منبع آب آشامیدنی بایستی درنهایت آب سالم و پاکیزه ای در اختیار مصرف کننده قرار دهد.